Een columnist in het Financiële Dagblad (22 augustus) analyseert het probleem van de kledingindustrie. Goedkope kleding vanuit China en andere lagelonenlanden overspoelen Europa (en Amerika). Alles wordt eraan gedaan om goedkoop te produceren. Het gaat daarbij niet (alleen) om de goedkoopste arbeidskrachten, maar ook om de gevolgen voor het milieu. Grote plantages katoen, veel waterverbruik, vervuiling van het oppervlaktewater er nog meer. Daar moeten en kunnen wij natuurlijk maatregelen tegen nemen, maar is dit de bron van het kwaad? Zijn deze industrieën niet de slaven van de consument, Zijn deze industrieën niet uiterst gericht op de consumptieve vraag. Hierbij aangespoord door alle merken, grote retailers en inkopers.

Winst of duurzaamheid?
Winsten gaan voor duurzaamheid, zoals ook bleek bij H&M, maar daar niet alleen. Vrijwel alle kledingbedrijven luisteren zo goed naar hun klanten dat de wensen verwerkt worden in de inkooppropositie. Naar klanten wordt geluisterd, er moet verkocht worden en winst worden gemaakt. Eigenlijk is daar niets op tegen. Ook de lage duurzaamheidsaspecten zijn nog tot daaraantoe, maar waarom wordt de kleding niet lang gedragen. De kwaliteitsnormen zijn hoog, maar toch mode regeert. Kledingstukken worden lang voordat ze versleten zijn afgedankt. Zelfs wordt kleding al weggegooid en vernietigd na enkele (of een keer) dragen. Daar zit een schrijnend oorzaak, we moeten het probleem bij onszelf zoeken. Wij willen goedkope kleding, wij willen modebewust zijn en wij willen onze vraag niet aanpassen.

Wat gebeurt er eigenlijk met recycling? Vinted.com en andere aanbieders van gedragen kleding zijn maar een druppel op de gloeiende plaat. Het heeft ook te maken met klantenwensen en -perceptie, maar ook met het aanpassen van het huidige businessmodel. Kleding kan weer verkocht worden, aangepast worden of op een andere manier recyclen. Klanten moet accepteren dat nieuw niet zaligmakend is, ook “pre-owned” kleding kan een waarde zijn. Ook de winkels moeten accepteren dat er winst te behalen is met deze pre-owned kleding, die vaak nog z.g.a.n., zo goed als nieuw, is.

Nieuwe proposities, de retail is leidend
Mooie klantenproposities kunnen leiden tot nieuwe doelgroepen en tot klantenloyaliteit. Koop de eerder verkochte kleding terug, geef een tegoedbon voor bijvoorbeeld 33% van de originele waarde en verkoop de kleding weer. Een nieuwe doelgroep koopt graag deze z.g.a.n. kleding voor 50% van de originele prijs. En de andere klanten hebben een tegoedbon voor 33% van de originele prijs, te besteden in de winkel.

Dit leidt tot een afnemende vraag naar nieuwe kleding, maar toch tot een winstgevend businessmodel. Dit leidt tot terugkomgedrag van klanten (retentie), omdat er voordeel valt te behalen. Dit leidt tot klantenloyaliteit en een goede impuls voor de retail.

Het productieprobleem van goedkope arbeid en milieuschade wordt hiermee bestreden. Alleen, wil de supplychain hier echt aan meewerken, de grote winkelketens, de merken of is het oude model te interessant om niet in te spelen op deze verandering? Als klanten het echt gaan doen en als de wens van de klant echt leidend is, dan is er geen keuze meer.

Cor Molenaar